“Kun je ook over-relaxed zijn?” Peter kijkt bloedserieus als hij me deze vraag stelt. Hij heeft net – midden op de dag – twee uur geslapen, even als Lena. “Dat je zo ontspannen bent dat je nergens meer aan denkt. Niet aan werk, niet aan afspraken die nog komen, niet aan de verhuizing. Dat je lijf echt helemaal volledig uitgerust en ontspannen is.” Ik lees de laatste tijd over mindfulness en zen-zijn en kom tot de conclusie dat mijn man op dit moment de belangrijkste zenmeester in mijn leven is. Zelf kom ik ondertussen ook een heel eind. Zeven weken Italië hebben me niet alleen poepbruin en hoogblond gemaakt, maar hebben er ook voor gezorgd dat ik helemaal in het hier en nu ben. Mijn goede voornemen: dit vasthouden in Nederland, ook tijdens het inhuizen in ons nieuwe huis (lees: 65 dozen uitpakken, 12 nieuwe meubelstukken opsnorren, ophalen en in elkaar zetten, de nieuwe buurt leren kennen, aardig doen tegen de buren, etc.). Gaat vast lukken.
Klein maar fijn
Onze bus kreeg even rust vorige week. Niet omdat we onze vriend zat zijn, maar omdat ik toevallig ontdekte dat er op deze camping te midden van 35 tenten één bungalowtje stond die voor een prikkie te huur was. Met een eigen douche en toilet en dat is, geloof me, een grote luxe na zes weken delen met 143 andere campinggangers. De buurvrouw op de camping concludeerde na een blik in ons huisje: ‘Hmm, klein maar fijn’. Zelf huurt ze twee weken lang voor €160,- per nacht een super-de-luxe glampingtent met buitendouche. Voor hetzelfde budget redden wij ons acht weken in onze bus, met als uitstapje dit geweldig schattige bungalowtje. Ieder z’n ding. Het uitzicht vanaf de bungalow was in één woord geweldig. Een groene vallei, met bergen zover als je kijken kunt. In de omgeving niets anders dan natuur, met uitzondering van één piepklein dorpje op loopafstand. Onlangs totaal gerenoveerd. Toen we er rondliepen voelde het als het decor van een Middeleeuws filmdrama. Met als hoogtepunt een klein restaurantje met heerlijk terras, echt Italiaans eten en een eigenaar die geen enkel woord Engels spreekt. Zo zie ik ze het liefst.
Lappendeken
Na een week op dit prachtige plekje in Umbrië slingerden we de bus weer aan… op naar camping nummer 7. Een prachtige route door de bergen bracht ons in Le Marche. Nog minder toeristisch dan Umbrië en ik snap echt niet waarom. Want wat is het hier mooi! Het landschap is als een lappendeken. Groene vlakken met bomen en wijngaarden naast het geel van de zonnebloemen en het paars van de lavendelvelden. De meest bijzondere vlakken leken van een afstand op exotische, grijzige bloemen, maar bleken van dichtbij 500 vierkante meter zonnepanelen. Tsja, als de zon zoveel schijnt wil je er kennelijk optimaal gebruik van maken. Ahum.
Ik vertrek
De camping waar we nu zijn zou niet misstaan in ‘Ik vertrek’. Maak kennis met Hans en Sietske Poorte. Veertien jaar geleden vertrokken ze met hun vier kinderen naar Le Marche om hun Italiaanse droom waar te maken: een eigen camping. Dit keer geen verhaal over een bouwval vol asbest, een wirwar van vergunningen of een stel dat geen woord Engels spreekt. Nee, dit is een regelrecht succesverhaal. Hans en Sietske maakten er een droomplekje van. Verscholen tussen de heuvels, een sfeervol terras, pizza- en pasta-avonden en op zondag een huisgemaakte brunch. Wat wil een mens nog meer? Enig, mogelijk minpuntje is het feit dat alle 130 plekken bezet worden door Nederlanders. Maar ach, Laura Pausinni uit de speakers (elke avond, geen grap), een hete cappuccino en een opgewekte dochter (want die vindt natuurlijk binnen no-time vriendjes tussen al dat Nederlandse grut) maakt een hoop goed.
Briljant idee
Hans en Sietske hebben goed begrepen wat het Italiaanse leven zo goed maakt. Want behalve heerlijke eten en een relaxte sfeer, trekken ze om 17.30 uur de stekker uit de Wifi. Geen getuur meer op mobiele telefoons of Ipads, maar alleen maar aandacht voor je gezelschap. Briljant, als je het mij vraagt. Het is nu 17.00 uur, dus met een sneltreinvaart slinger ik deze blog online, aangevuld met een paar aardige kiekjes, voor de liefhebber. Daarna gaat niet alleen de Wifi, maar ook de computer uit. Peter zegt dat het tijd is om te relaxen… of had ik dat al gedaan vandaag?
